Tot bloei door elkaar te dragen
Een blik.
Een ontmoeting.
Het delen van verhalen van momenten.
Elkaar in de ogen kijken en vasthouden.
Samen met elkaar volledig vrij laten in wat er gevoeld, ervaren en ondernomen mag worden.
In zachte blikken de uitwisseling die je eigenheid versterkt.
Tot bloei komen door elkaar te dragen.
Vertrouwen in wat is en wat mag wezen.
Het licht en het donker te benoemen.
Een vertrouwen sterk zonder hier om te hoeven vragen.
Gedragen worden en daardoor de stappen kunnen zetten die anders trillend en bevend had achterwegen gelaten.
Zo voelt de tijd nu die we samen beleven.
Dankbaar voor de kracht.
Het scheppende leven.
