Wat brengt de zin?
Een vrolijke energie loopt in de haarvaten van je levenslijf. Er straalt een zon hoog aan de hemel of het nu koud, warm of waait alsof de blaadjes uit de boom moeten vallen.
Het is een ZIN, een glimlach, een blij gevoel wat door je heen gaat.
Nee, dit is niet een werkelijkheid van alledag. Niet altijd, niet elk moment kan omgeven zijn van vrolijkheid.
De wereld die draait rond en rond, het getij gaat op en neer. De seizoenen zorgen voor bloei en gaat van herfstig naar winter-stil weer. Zo ook in je zelf. Er is geen controle op de zin in je lijf.
Het herkennen van ZIN, die momenten komen als blijdschap, die komen als een vrolijke energie die samengaat met een gemak om stappen te zetten. Om eventjes te regelen en te organiseren, om alles simpel en ogenschijnlijk zonder kracht te doen. Een gemak ervaren, een ontspannen en voedende beweging van wat is.
Het leven van ZIN in de wereld is niet het manipuleren van wat is. Maar ook de heftigste momenten, waarop je leven als onzinnig en lastig aanvoelt. Kan je door de Zinservaring je voeden uit een ontembare bron van een hoop licht. Soms in gedachte, soms door die handelingen te doen die je blij maken. Door het besef dat alle gedachten en gevoelend, dat alle ervaringen vanuit het nu compleet veranderen. Licht en donker zijn aanwezig op hetzelfde moment. Sta je in het licht is er een schaduw. Sta je in het donker dan is het licht ergens verstopt. Met het vertrouwen dat licht aanwezig is. Ook juist op de lastigste momenten van de dag.
Zijn op een begrafenis, het verdriet voelen in de ruimte, het verdriet van afscheid voelen in jezelf. Maar ook volledig gegrepen worden door de wereldbeleving van een meisje van 2,5, die de wereld ontdekt vanuit een onbevangenheid. Daarmee je kunnen verbinden. Omdat je weet dat je het verdriet eert en erkent. Net zoals je haar dansen in de wereld, de vrijheid die het in zich draagt, herkent, erkent en mee verbonden mag zijn. Ook terwijl verdriet zo aanwezig is, er een pijn door het lijf gaat van geraaktheid.
De levensZIN ervaren vanuit verbinding. Contact, verbonden zijn met dat wat je zelf ervaart. Ooh, wat is dat een rijke wereld om te ontdekken. Het ontdekken van jouw wereld om volledig open en eerlijk te kunnen kijken naar het NU. Onbevangen, zonder oordeel van goed of fout, van fijn of au.
Het leven van zeker ZIN gaat niet over het afschaffen van alles wat niet zinvol voelt. Het gaat niet om het afschaffen van de niet fijne onderdelen in het leven. Het gaat om het ervaren van wat is, hier bewust van zijn, er eerlijkheid en ruimte aan te geven. Zodat je steeds vaker bewuste keuzes mag maken in wat jij kiest, de keuze van zin volgt.
Het is donker en licht. Altijd zijn beide elementen aanwezig. Het gaat er om wat je kiest te volgen, het gaat om het eren en respecteren van wat is. Donkere gevoelens brengen nuance en richting, lichte stroom brengt energie en richting. Soms is het een stormachtige regenbui die de wereld schoonspoelt en voedt met levensruimte. Die de zonnestralen die volgen extra mooi maken. De voedende regenbui heeft net zoveel pracht als de warme stralen.
Het leven van de wendingen in het leven kan magie brengen. Vanochtend stonden we met dierbare vrienden op de Haarlemse markt om knuffels uit te delen. Het zoeken van een moment van contact, soms de twijfel en de stop ‘nee, ik wil geen contact’ letterlijk zien en voelen. Doorgaan en een moment van contact een spontane openheid en hartelijke knuffel. Een vrolijke lach en lichte tred. En dan een eerlijk verlangen in de ogen een ‘ja, graag liefdevolle knuffel.. Maar durf ik?’ In open ontmoeting zijn juist die knuffels het mooist. Je voelt de warmte stralen, ze komen aan. Er is een ja op liefdevol contact, een moment van zin. Gedeelde ZIN!
Door een afspraak en omzwerving liep ik vanmiddag een museum in. Maar mijn kaart was verlopen en door een verhuizing was mijn nieuwe kaart nog niet bij mij aangekomen. Balen, maar ik ging niet betalen. Dit was mijn beslissing en het voelde vervelend om niet met de museumkaart doorgang te vinden. Ja echt, verwarring al om. Boosheid, wat nu, waar ga ik heen? Wat ga ik doen? Waar brengt de zin mij heen. Het is koud om mij heen en het irriteert. Wow wat een omslag.
Nu heb ik een tafeltje gevonden en komt er dankbaarheid op. Er zat een verhaal in mijn vingers en die heb ik nu opgeschreven om te delen. De dankbaarheid voor de warmte van het koffiebarretje, de vele gesprekken om mij heen en het delen van deze woorden. Zijn de beleving van het nu. Dankbaar en daarin ZIN!
