Vandaag een inspirerende uitwisseling over gebruiken en rituelen, het bewust beschrijven van processen, de (ook ongeschreven) regels en wetten van een omgeving of context.
Ja heerlijk abstract!
Hoewel voorbeelden gegeven konden worden door alledaagse en praktische handelingen.
“Ga ik sinaasappelsap persen met de hand?” – We zijn nu eenmaal op deze plek en hier gebeurt dit zo ongeveer elke ochtend… Echt een rituele handeling van hier…
“Straks wordt ons kindje geboren en gaan we dan beschuit met muisjes aanbieden aan iedereen die op kraambezoek komt?” – Een traditie in Nederland.. Waarom doen we dit eigenlijk? Wat is de betekenis? Het voelt verplicht, beklemmend maar ook vertrouwd en als een handeling die erbij hoort…
Zo ontstond op een kladblaadje de uiteenlopende cirkel van Manieren, Gebruiken, Traditie, Rituelen, Weten, Regels, Processen, Regelingen. Elk met eigen nuanceringen en uitingen van handelingen, gedrag. Bewust of onbewust, vanuit ratio, emoties, gevoel, hart of ziel. Ingegeven vanuit waarden of geloof. Of vanuit een bepaald doel of bedoeling.
Hoe gaan we nu om met de vragen die we elkaar stelden?
We kwamen uit op:
WIL IS WENS
Het niet vastleggen van hoe het hoort of moet, maar door aandacht te geven aan onze eigen wens, dit bewust te maken door het te delen. Een afstemming met elkaar maar ook met de andere praktische tijd/ruimte aspecten, vanuit begrip. Een houding of afspraak die meer rust kan geven dan strak vast te houden aan het ‘gebruik’ of ‘ritueel’ als onderdeel van het dynamische ‘proces’.
Hierdoor kunnen harde wetten en regels die soms ook kunnen knellen zo ruimte krijgen om binnen de context van ZIN geuit/opgepakt mogen worden, of juist niet.
Alles draait om zin
Bekeken vanuit het moment, hier en nu
Met vertrouwen
De vaste manieren, gebruiken, tradities, rituelen, wetten, regels, processen, regelingen kunnen loslaten
Zodat er ruimte ontstaat voor dat wat er mag ontstaan.
